بررسی کمیت و کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پزشکی مقطع بالینی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج

آموزش بالینی فرآیندی است که در آن دانشجویان با حضور بر بالین بیمار و به صورت تدریجی به کسب مهارت پرداخته و با استفاده از تجربیات و استدلال های منطقی کسب شده، برای درمان بیماران آماده می شوند. هدف این مطالعه تعیین کمیت و کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پزشکی بالینی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج است.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی، کلیه دانشجویان بالینی در نیمه دوم سال تحصیلی 1386-1387 که رضایت به شرکت در طرح داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن بررسی و تائید شده بود. پرسش ها شامل مشخصات فردی، و سنجش کیفیت و کمیت آموزش بالینی در حیطه های مختلف بود. اطلاعات54 پرسشنامه بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. سپس دانشجویان در بحث متمرکز گروهی شرکت نمودند، نظرات ایشان جمع بندی و تحلیل شد.

68% درصد دانشجویان؛ کیفیت آموزش بالینی، 48% آموزش استاد را نا مطلوب ارزیابی کردند. فضای فیزیکی آموزش بالینی بیشترین و امکانات آموزشی کمترین امتیاز را داشتند. اینترن ها بیشتر از استیجرها عملکرد اساتید بالینی را و مذکرها بیشتر از مونث ها بخش جراحی، زنان و داخلی را نامطلوب ارزیابی کردند.

اکثر دانشجویان بالینی، کمیت و کیفیت آموزش بالینی را نامطلوب ارزیابی کردند، و از نظر ایشان، آموزش بالینی در همه ابعاد نیاز به بازنگری دارد.