مقایسه بیهوشی عمومی با بی حسی نخاعی از نظر میزان خونریزی حین عمل نفرولیتوتریپسی جلدی

روش نفرولیتوترپسی جلدی هم اکنون به عنوان یک روش متداول برای خارج ساختن سنگ های کلیوی و قسمت فوقانی میزنای بکارمیرود. جهت انجام نفرولیتوترپسی جلدی دو روش بیهوشی عمومی و یحسی نخاعی مورد استفاده قرار میگیرد. در این مطالعه سعی شده است دو روش بیهوشی عمومی و بی حسی خاعی از نظر میزان حجم خونریزی و نیاز به تزریق خون به عنوان یک عامل مهم در انتخاب نوع روش یهوشی در انجام این جراحی مورد ارزیابی قرار گیرند.
مطالعه حاضر بصورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده طراحی و اجرا شد. نمونه گیری از بیماران کاندیدای نفرولیتوترپسی جلدی در بیمارستان شهید هاشمی نژاد انجام شد که به روش تصادفی بلوکی، در دو گروه بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی قرار گرفتند. در گروه بی حسی نخاعی برای بیماران 3 میلی لیتر 0% در نظر گرفته شد. در گروه بیهوشی عمومی، القاء بیهوشی با تیوپنتال بود و انفوزیون پروپوفول / بوپی واکایین 5 جهت نگهداری بیهوشی گذاشته شد. در پایان میزان خونریزی و نیاز به تزریق خون سنجش و ثبت شد.
40 نفر در هر گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. متوسط میزان خونریزی در گروه بیهوشی عمومی طور7%) در گروه بیهوشی / هم چنین 3 بیمار (5. (p<0/ معنی داری بیش از بیماران گروه بیحسی نخاعی ب ود (001عمومی، نیاز به تزریق خون پیدا کردند، این در حالی است که در گروه بیحسی نخاعی هیچ موردی نیاز به تزریق کمتر از بیماران گروه (p<0/ خون نداشت. درد بعد از عمل هم در گروه بیحسی نخاعی با اختلاف معنی داری (001 بیهوشی عمومی میباشد.
یافته های این مطالعه نشان داد بی حسی نخاعی در مقایسه با بیهوشی عمومی در بیماران کاندیدای نفرولیتوترپسی جلدی سبب کاهش میزان خونریزی تا 50 درصد و شدت درد پس از عمل جراحی شده است و احتمالا میتواند میزان نیاز به تزریق خون و مسکنهای مخدری را کاهش دهد.