مقایسه کارایی 4 مدل کمی و نیمه کمی پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوضه آبخیز چهل چای، استان گلستان

شناسایی مناطق مستعد زمین لغزش از طریق پهنه بندی خطر با مدل های مناسب، یکی از اقدامات اولیه در کاهش خسارت احتمالی و مدیریت خطر است. در این پژوهش کارایی روش های نیمه کمی مدل آماری دومتغیره وزنی AHP، ترکیب خطی وزنی (WLC) و روش های کمی آماری چندمتغیره گام به گام و لجستیک در پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوضه چهل چای به منظور تعیین مدل برتر برای مدیریت خطر مورد مقایسه قرار گرفتند. از طریق انجام بازدید میدانی در کل حوضه و استفاده از اطلاعات محلی و اداره آبخیزداری، و دستگاه GPS نقشه پراکنش زمین لغزش ها تهیه گردید. با بررسی حوضه آبخیز چهل چای 9 عامل ارتفاع، شیب، جهت، زمین شناسی، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه، فاصله از راه، کاربری اراضی و میزان بارش به عنوان عوامل موثر بر زمین لغزش انتخاب شدند. نقشه خطر نسبی زمین لغزش براساس 4 روش یاد شده تهیه شد. برای ارزیابی صحت مدل ها از شاخص جمع کیفیت (Qs) استفاده گردید. نتایج نشان داد که مدل آماری دومتغیره وزن دهی با AHP با Qs برابر 625/3 به عنوان مدل مناسب تر برای حوضه می باشد. و مدل های ترکیب خطی وزین (WLC) با Qs برابر با 2019/2، رگرسیون چندمتغیره لجیستیک با Qs برابر با 703/1 و رگرسیون چندمتغیره گام به گام با Qs برابر با 627/1 به ترتیب در اولویت بعدی قرار گرفتند.