سازماندهی یکپارچه سکه ها و اسکناس ها در موزه ها

هدف این پژوهش، بررسی روش های متداول سازماندهی سکه ها و اسکناس ها در موزه ها و پیشنهاد نظام هماهنگ، به منظور سازماندهی یکپارچه و مناسب این اشیا در موزه هاست.
روش/ رویکرد پژوهش: پژوهش حاضر، پژوهشی پیمایشی و توصیفی است. مبانی نظری پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای و جمع آوری داده ها به روش پیمایشی انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه پژوهشگر با موزه داران موزه های حاوی سکه و اسکناس (ایران و خارج از کشور) است.
جامعه پژوهش: جامعه این پژوهش، موزه های حاوی سکه و اسکناس ایران و جهان هستند. در این پژوهش، 65 موزه دار ایرانی و خارجی در مصاحبه شرکت کردند (13 موزه دار داخل کشور و52 موزه دار خارج از کشور). موزه دار های شرکت کننده در مصاحبه از موزه های مختلف حاوی سکه و اسکناس، با در نظر گرفتن پراکندگی جغرافیایی و گستره جهانی انتخاب شده اند.
یافته های پژوهش: یافته های پژوهش حاکی از آن است که در حال حاضر روش واحدی برای سازماندهی سکه ها و اسکناس ها در موزه ها وجود ندارد. در نهایت، با تکیه بر یافته های پژوهش حاضر، نظام هماهنگ، به منظور سازماندهی یکپارچه و مناسب سکه ها و اسکناس ها در موزه ها پیشنهاد شده است. موزه داران شرکت کننده در مصاحبه، نظام هماهنگ را مناسب و کاربردی ارزیابی کردند.
با توجه به یافته های پژوهش حاضر، که نشان دهنده عدم سازماندهی یکپارچه سکه ها و اسکناس ها در موزه هاست؛ پیشنهاد نظام هماهنگ برای سازماندهی یکپارچه این اشیا در موزه ها ضروری به نظر می رسد. سازماندهی یکپارچه سکه ها و اسکناس ها در موزه ها، به وسیله نظام هماهنگ، منجر به مدیریت بهتر سکه ها و اسکناس ها در موزه ها و، در نتیجه، موجب بهبود همکاری، تعامل، و بهره برداری بیشتر از این اشیای موزه ای می شود.