بررسی سمیت دوزهای مختلف نانو ذرات نقره بر بافت ریه به صورت خوراکی در موش صحرایی نر

نانوتکنولوژی به فناوری نانو اطلاق می شود که ابعادی در حدود 1 تا 100 نانومتر دارند. در تحقیقات نشان داده شده است که ترکیب، شکل و اندازه های مختلف نانو نقره به آن ویژگی هایی می دهد که در مقایسه با مواد شیمیایی با ترکیب مشابه اما درشت تر(میکرونقره)، اثرات سمی متفاوتی دارد. افزایش تقسیمات سلولی، استرس اکسیداتیو وآپوپتوز یا مرگ سلولی با اثرات سمی نانو نقره در ارتباط است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثرات سمی نانو نقره بر بافت ریه می باشد.
در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار(پنج گروه ده تایی) در گروه های تجربی و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. نانو ذره نقره 70 نانومتر با مقادیر 25/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی به مدت 30 روز داده شد. برای بررسی تغییرات پاتولوژیکی پس از 30 روز بافت ریه موش های هر گروه را جدا و برای آزمایشات هیستوپاتولوژی در فرمالین نگهداری و پس از قالب و برش گیری، نمونه ها به روش هماتوکسیلینائوزین رنگ آمیزی شدند. سپس با میکروسکوپ نوری اینورت مشاهده و بررسی گردید.
با توجه به نتایج گروه های با مصرف دوز بالا(N4، N5) نسبت به دیگر گروه ها(N2، N3) و گروه شاهد اثرات پاتولوژیکی(خونریزی، آپوپتوزو نکروز) بیشتری را نشان دادند. به طور کلی می توان گفت که اثر نانو ذره نقره بر بافت ریه قابل ملاحظه بود و تغییرهای حاصله نشانگر آسیب های سلولی و بافتی می باشد.
سمیت نانو ذرات نقره که به صورت خوراکی به مدت 30 روز در گروه های تجربی مذکور مورد بررسی قرار گرفت، اثرات مضری بر بافت ریه گذاشت که توسط آزمایش های پاتولوژیکی تعیین گردید.