شیوع بیماری سیلیاک و هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مراجعه کننده به بخش اندوسکوپی بیمارستان آیت الله طالقانی

بر اساس مطالعات گذشته بیماری سیلیاک ارتباط نزدیکی با گاستریت مزمن دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شیوع بیماری سیلیاک و هلیکو باکتر پیلوری در بیماران مبتلا به سوء هاضمه بود.
325 بیمار به علت ابتلا به سوء هاضمه از اردیبهشت 87 لغایت اردیبهشت 88 تحت انجام اندوسکوپی قرار گرفتند. جهت بررسی و تعیین عفونت هلیکو باکتر پیلوری و تایید بیماری سیلیاک، نمونه های بیوپسی از انتروم معده و دئودنوم روده و همچنین نمونه خون برای اندازه گیری سطح آنتی بادی ترنس گلوتامیناز بافتی(tTGA) و IgA تام اخذ شد.
از تعداد 325 بیمار، 312 نفر(96 %) از لحاظ ابتلا به هلیکو باکتر پیلوری مثبت بودند. در این مطالعه شایع ترین علامت ها سوزش سر دل و نفخ بود. در 21 نفر از25 بیمار با پاتولوژی مثبت برای بیماری سیلیاک که نمونه معده نیز از آنها اخذ شده بود، هلیکوباکتر پیلوری مشاهده شد(84%). نتایج نمونه برداری دئودنوم، بافت شناسی نرمال را در 213 نفر(5/65%)، پولیپ هایپر پلاستیک را در یک بیمار(4/0%)، التهاب دئودنوم را در 79 بیمار(3/24%) و ناهنجاری روده کوچک(مارش یک تا مارش سه) را در 25 بیمار نشان داد(10%). بر اساس یافته های سرولوژی، 9 بیمار از 26 بیمار با نتایج مثبت tTGA دارای ناهنجاری بافتی(مارش یک تا مارش سه) بودند(7/2 %).
همانند مطالعات قبلی، در این مطالعه نیز شیوع بالای هلیکو باکتر پیلوری و گاستریت مزمن مشاهده شد. این مطالعه هرگونه ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و زخم گوارشی با ناهنجاری های بافت شناسی روده کوچک ناشی از بیماری سیلیاک را رد می کند.