بررسی حجم شبکه کوروئید و طول مویرگ های آن در جنین های 5/15 روزه حاصل از مادران دیابتی در مقایسه با جنین های نرمال در رت

دیابت قندی یک بیماری متابولیکی با عوارض سیستمیک می باشد. فرزندان مادران دیابتی در معرض بسیاری از اختلالات نظیر آسیب های عروقی کوچک و بزرگ، رتینوپاتی وآترواسکلروزیس می باشند. در مطالعه حاضر سعی گردید اثرات دیابت مادری بر تغییرات حجم شبکه کوروئید و طول مویرگ های آن در جنین های 5/15 روزه مورد بررسی قرار گیرد.
در این مطالعه تجربی که روی 30 سر رت نر نژاد ویستار صورت گرفت حیوانات به دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند(10n=). به گروه های تجربی جهت القای دیابت استرپتوتوسین (55 میلی گرم/کیلوگرم) و به گروه کنترل بافر سیترات به صورت درون صفاقی به مدت 4 هفته تزریق گردید. در آخرین روز هفته چهارم جفت گیری صورت گرفته و با مشاهده پلاک واژینال روز صفر بارداری تعیین گردید. عصر روز پانزدهم بارداری رت ها تشریح و از هر مادر یک جنین انتخاب شد. پس از فیکساسیون سر جنین ها و طی مراحل پاساژ بافت، برش های افقی سریال تهیه شده و رنگ آمیزی به وسیله هماتوکسیلین ائوزین انجام شد. حجم شبکه کوروئید به وسیله تکنیک های استریولوژی اندازه گیری و نتایج به وسیله آزمون آماری ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج اختلاف معنی داری بین حجم شبکه کوروئید و طول مویرگ های آن بین گروه های تجربی و کنترل نشان داد به طوری که حجم شبکه کوروئید و طول مویرگ ها در جنین های مادران دیابتی به طور چشمگیری افزایش داشت(05/0(P<.
احتمالا شرایط هیپرگلیسمیک مادری نوعی آنژیوژنز را در جنین ها القا نموده که می تواند علت بسیاری از بی نظمی های مغزی باشد.