تاثیر مکمل سازی بلندمدت کراتین مونوهیدرات بر برخی شاخص های آسیب سلولی در مردان جوان غیرورزشکار

کراتین مونوهیدرات مهم ترین و متداول ترین مکمل مورد استفاده ورزشکاران است. با این حال، ابهامات زیادی در مورد مصرف کراتین مونوهیدرات و اثرات مثبت و منفی آن وجود دارد. در این راستا، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تاثیر مکمل سازی بلندمدت کراتین مونوهیدرات بر تغییرات شاخص های آسیب سلولی سرم (کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز) مردان جوان غیرورزشکار انجام شد.
18 دانشجوی مرد سالم غیرورزشکار (سن: 90/2±88/22سال؛ وزن: 45/5±58/73 کیلوگرم؛ قد 79/6± 173سانتی متر)، در دو گروه]تمرین- کراتین(نه نفر)، تمرین- دارونما(نه نفر)[مورد مطالعه قرار گرفتند. هر دو گروه، دو ماه به تمرین های مقاومتی همراه با مصرف 250 میلی لیتر مکمل یا دارونما(07/0 گرم مکمل کراتین مونوهیدرات یا 07/0 گرم آرد گندم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) پرداختند. نمونه های خونی، قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جمع آوری شد.
افزایش فعالیت کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در گروه تمرین-کراتین(کراتین کیناز 83 درصد، 006/0=PCK؛ لاکتات دهیدروژناز 90 درصد،004/0 =PLDH)؛ و گروه تمرین-دارونما (کراتین کیناز 15 درصد،009/0= PCK؛ لاکتات دهیدروژناز 13 درصد،001/0 = PLDH)؛ معنی دار بود. همچنین تفاوت معنی داری بین گروه ها در رابطه با میانگین فعالیت های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز(018/0= PCK؛ 001/0PLDH=) و دامنه ی تغییرات (002/0= PCK؛ 005/0PLDH=) بعد از انجام پروتکل وجود داشت.
در اثر مصرف طولانی مدت مکمل کراتین مونوهیدرات، احتمال افزایش نامطلوب آنزیم کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز، به عنوان شاخص آسیب سلولی وجود دارد.