تاثیر شیوه گفتار کشیده در کاهش شدت لکنت افراد فارسی زبان دارای لکنت شدید

لکنت زبان اختلالی حرکتی در جریان روان و پیوسته گفتار بوده که می تواند در شدتهای مختلف بروز کند. براساس تجربیات بالینی به نظر می رسد که پاسخ افراد لکنتی خفیف، متوسط و شدید به انواع شیوه های گفتاردرمانی یکسان نمی باشد. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی شیوه گفتار کشیده در درمان افراد لکنتی شدید است.
این پژوهش یک مطالعه مداخله ای تجربی است که در آن 30 فرد مبتلا به لکنت شدید 14- 8 ساله تحت 20 جلسه گفتاردرمانی فشرده با شیوه گفتار کشیده قرار گرفتند. 30 نفر گروه شاهد بدون شیوه گفتار کشیده فقط جلسات مشاوره و کتابخوانی داشتند. نمرات شدت لکنت قبل، بلافاصله و 4 ماه پس از مداخله به وسیله مقیاس SSI-3 تعیین شد و در نرم افزار SPSS به کمک آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد میانگین نمرات شدت لکنت قبل از مداخله و بلافاصله بعد از مداخله در افراد لکنتی شدید اختلاف معناداری دارد. همچنین معلوم شد اختلاف میانگین نمرات شدت لکنت قبل از مداخله و 4 ماه پس از درمان از لحاظ آماری معنادار می باشد. این در حالیست که چنین اختلافات معناداری در گروه شاهد دیده نشد. یافته های این تحقیق نشان داد که شیوه گفتار کشیده روشی موثر و کارآمد در کاهش شدت لکنت افراد لکنتی شدید بوده و همچنین ماندگاری و ثبات این شیوه درمانی در گفتار افراد لکنتی شدید حتی تا 4 ماه پس از مداخله نیز وجود دارد.