ارزیابی زیستگاه پایکای افغانی (Ochotona rufescens) با استفاده از روش های رگرسیون منطقی دوتایی و HEP (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده لشگردر، همدان)

امروزه بیشترین تخریب های محیط زیستی متوجه زیستگاه ها است. از این رو، نیاز به روش هایی است که به کمک آنها بتوان زیستگاه ها را ارزیابی کرد و در گذر زمان افت کیفیت آنها را بدست آورد. در این تحقیق زیستگاه پایکای افغانی (Ochotona rufescens) با استفاده از دو روش رگرسیون منطقی دوتایی (Binary logistic regression) و Habitat (HEP) Evaluation Procedure انجام شد و در انتها نتایج حاصل از این دو روش با هم مقایسه گردید. فاکتورهای عمده ای که بعنوان متغیر زیستگاهی برای ارزیابی زیستگاه گونه مد نظر و مورد سنجش قرار گرفتند عبارت از: میانگین شیب غالب، جهت جغرافیایی، ارتفاع و پوشش زمین بودند. نتایج حاصل از هرو دو روش مدل سازی حاکی از آن بود که متغیر پوشش زمین نقش مهمی در مطلوبیت زیستگاه پایکا دارد و زیستگاه مطلوب این گونه را مناطق صخره ای و پرتگاه هایی با شیب بیش از 30 درجه، با فاصله کم بین صخره ها تشکیل می دهند. همچنین جهت ترجیحی این گونه با فاصله زیادتر از شمال جغرافیایی و بیشتر جهت شرقی و جنوبی است. نتایج نشان دادند که نقش ارتفاع بسته به سایر متغیرها می تواند مثبت یا منفی باشد و معمولا پایکاها در این منطقه در ارتفاعی بین 2100 تا 2300 متر زیست می کنند. همچنین مدلی برای مطلوبیت زیستگاه (HSI) پایکا و همچنین مدل هایی برای پیش بینی حضور این گونه ارائه گردیده است.