اگرت ساحلی (Egretta gularis) به عنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین المللی حرا - خلیج فارس

جیوه و ترکیبات آلی آن سمی ترین ماده برای اکوسیستم های آبی هستند. در این مطالعه به منظور امکان سنجی استفاده از پرهای اگرت ساحلی بعنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین المللی حرا، تجمع جیوه کل در بافت های پر بدن و شاهپر این گونه بررسی شد. علاوه بر این تاثیر پارامترهای ریخت شناسی و جنسیت نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری جیوه کل با استفاده از دستگاه AMA 254 و مطابق با روش 7473 EPA انجام گرفت. نتایج نشان داد غلظت های جیوه در پرهای بدن و شاهپر بترتیب 59/0±45/1 و 62/0±25/1 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک بود. همچنین بین غلظت های جیوه کل در پرهای بدن و شاهپرها اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0 P>). نتایج این تحقیق نشان داد که پارامترهای ریخت شناسی (وزن، طول کل، طول دو سر بال) و جنسیت، تاثیری بر تجمع جیوه کل در پرندگان ندارند. همچنین سطوح جیوه در بافت های پر این گونه زیر سطح آستانه اثرگذاری 5-15 کیلوگرم بر میلی گرم بود و متعاقب آن آلودگی جیوه در حال حاضر در تالاب بین المللی حرا خطرناک محسوب نمی شود. در نهایت پیشنهاد می شود که اگرت ساحلی می تواند گونه مناسبی برای پایش آلودگی جیوه در این منطقه باشد.