بررسی رابطه صفات شخصیتی و سبک های مقابله ای با اضطراب اجتماعی دانشجویان نابینا و عادی دانشگاه های استان فارس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه صفات شخصیتی و سبک های مقابله ای با اضطراب اجتماعی دانشجویان نابینا و عادی دانشگاه های استان فارس در سال تحصیلی 871386 بود. این تحقیق از نوع کاربردی و شیوه انجام آن همبستگی بوده است و نمونه در دسترس 35 نفری از دانشجویان نابینا و عادی انتخاب شدند. برای سنجش میزان اضطراب اجتماعی از پرسشنامه 58 ماده ای واتسون و فرند، برای سنجش صفات شخصیتی از پرسشنامه پنج عاملی شخصیت ناو (فرم کوتاه)، و برای سنجش سبک های مقابله با استرس، از پرسشنامه 48 ماده ای شیوه های مقابله با استرس اندلرپارکراستفاده گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که بین صفات شخصیتی و اضطراب اجتماعی دانشجویان نابینا ارتباط معنی داری وجود دارد (01/0 p≤) و نیز بین صفات شخصیتی و اضطراب اجتماعی در دانشجویان عادی ارتباط معنی داری وجود دارد (01/0 p≤). و همچنین بین سبک های مقابله با استرس و اضطراب اجتماعی در دانشجویان نابینا ارتباط معنی داری وجود دارد (01/0 p≤). و نیز بین سبک های مقابله با استرس و اضطراب اجتماعی در دانشجویان عادی هم ارتباط معنی داری وجود دارد (01/0 p≤). همچنین مشخص شد که بین صفات شخصیتی دانشجویان نابینا و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0 p≤) با این توضیح که میانگین عامل روان نژندگرایی دانشجویان نابینا نسبت به عادی به طور معنی داری بالاتر می باشد (01/0 p≤)، ولی میانگین عوامل برون گرایی، انعطاف پذیری و با وجدان بودن دانشجویان عادی نسبت به نابینا به طور معنی داری بالاتر است (01/0 p≤)، اما بین مولفه دلپذیر بودن تفاوت معنی داری در دو گروه مشاهده نشد. در سبک های مقابله با استرس بین دانشجویان نابینا و عادی تفاوت وجود ندارد اما در اضطراب اجتماعی بین دانشجویان نابینا و عادی تفاوت وجود دارد. با توجه به رابطه معکوس بین شاخص های برون گرایی و دلپذیر بودن با اضطراب اجتماعی پایین، پرورش حس مثبت بودن، جرات طلبی و صمیمی بودن در افراد نابینا می تواند اضطراب اجتماعی آن ها را کاهش دهد.