ارزیابی ارگونومیک ریسک فاکتورهای ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی به روش ارزیابی سریع مواجهه (QEC) در یک صنعت سازه های فلزی

آسیب های اسکلتی-عضلانی درصد بالایی از انواع آسیب های شغلی را به خود اختصاص داده و یکی از علل از کار افتادگی در کشورهای صنعتی و در حال توسعه می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار (WMSDs) به روش QEC و تعیین شیوع این اختلالات و پارامترهای مرتبط با آن انجام گرفته است.

در این مطالعه مقطعی 200 کارگر مرد شاغل در یک صنعت سازه های فلزی که به طور سرشماری انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک و نوردیک و فرم ارزیابی ریسک QEC جمع آوری شدند. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 16 تجزیه و تحلیل شده و مقدار p کمتر از 05/0 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.

میانگین سن و سابقه شغلی افراد مورد مطالعه به ترتیب 81/5±17/32 و 88/5±02/9 سال به دست آمد. شیوع 12 ماهه WMSDs در صنعت مورد مطالعه 5/53 درصد به دست آمد. نتایج نشان داد که سطح ریسک ابتلا به WMSDs در بین کارگران بالا می باشد. آنالیزهای رگرسیون لجستیک نشان داد که سن، BMI و سطح ریسک به دست آمده از روش QEC در شیوع این اختلالات نقش دارند.

بر اساس یافته های به دست آمده می توان چنین نتیجه گرفت که ریسک ابتلا به WMSDs و شیوع آن در جمعیت مورد مطالعه بالا بوده و این دو با یکدیگر ارتباط مستقیم و معنادار دارند. بنابراین، با توجه به این یافته و مدل سازی رگرسیونی، لازم است ابتدا عوامل موثر در وقوع WMSDs شناسایی و سپس راهکارهای ارگونومیک برای کاهش یا حذف این اختلالات اجرا شود.