بازنمایی جریان مذهبی در ادبیات داستانی کودکان و نوجوانان دهه های چهل و پنجاه

در ایران پیش از انقلاب اسلامی ادبیات کودک و نوجوان ابزاری برای ایدئولوژی های مذهبی و چپ بود تا به این وسیله مفاهیمی منتقل شوند و در جامعه پذیری این نسل نو تغییری رخ دهد. روشنفکران، ادیبان و نویسندگان در داستانی کودکانه تغییراتی را می خواستند و در ناخودآگاه کودک و نوجوان نیز این مطالب را حک می کردند. ایدئولوژی مذهبی با تعاریفی جدید از ارزش های اسلامی، خواستار اسلامی اصیل بود که نه تنها در حوزه فردی بلکه در اجتماع نیز فعال باشد. برای این کار با انتقاد از اجتماع فاسد، حکومتی را ترسیم می کرد که تمامی قوانین اسلامی در آن رعایت می شد. برای درک بهتر کودکان و نوجوانان نیز از این حکومت مطلوب، حکومت حضرت علی(ع) را روایت می کردند تا الگویی باشد برای جامعه اسلامی. زبان ساده و مطالب روان نیز از دیگر خصوصیات این کتاب ها بود. بررسی دقیق تر این مسئله نیازمند نگاهی دقیق به ادبیات کودکان و نوجوانان و به طور اخص ادبیات مذهبی این گروه های سنی است. پس با روشی کیفی از نوع تحلیل تاریخی- اسنادی به این کتاب ها پرداخته می شود