مقایسه شیوه های ارزشیابی عملکرد دانشجویان پرستاری در آموزش بالینی

ارزش یابی بالینی دانشجویان ارتباط تنگاتنگی با کسب مهارت آنان دارد. ارزش یابی بالینی دانشجویان پرستاری، مسئولیت مهم و اغلب پیچیده مربیان پرستاری است. این پژوهش با هدف مقایسه شیوه های ارزش یابی عملکرد دانشجویان پرستاری انجام شد.

این پژوهش توصیفی- مقایسه ای در سال 1385 انجام شد. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان ترم آخر رشته پرستاری در مقطع کارشناسی پیوسته در دو دانشکده پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی «الف» و «ب» در شهر تهران بودند. 105 نفر (20 نفر از دانشگاه «الف» و 85 نفر از دانشگاه «ب») به روش مبتنی بر هدف انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه خودساخته بود. تجزیه و تحلیل داده ها با برنامه نرم افزاری SPSS 13 و به کمک آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. از آزمون مجذور کای، آزمون دقیق فیشر و آزمون T مستقل استفاده شد.

بین دو دانشگاه درخصوص ارزش یابی عملکرد دانشجو با حضور خود دانشجو، توضیح دادن معیارهای ارزش یابی عملکرد بالینی در ابتدای دوره، تنظیم معیارهای دسترسی به اهداف آموزشی همراه با دانشجو، اطلاع رسانی نمرات حاصل از ارزش یابی عملکرد بالینی دانشجو، استفاده از خودارزشیابی، سنجش میزان توانایی دانشجو قبل از شروع ترم، مشاهده رفتار دانشجو حین اجرای پروسیجر و تهیه و تنظیم معیارهای ارزش یابی توسط مربیان بالینی تفاوت معنی دار مشاهده شد.

95% دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی «الف»، فرآیند ارزش یابی بالینی را سنتی و 5% نوین می دانند، در حالی که در دانشگاه علوم پزشکی «ب» 18/41%، شیوه ارزش یابی را سنتی و 82/58% آن را نوین قلمداد می کنند. همچنین بین شیوه های ارزش یابی بالینی دو دانشگاه، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد.