وحدت وجود از دیدگاه شمس مغربی

شمس الدین محمد مغربی از عارفان نه چندان مشهور قرن هشتم هجری قمری آذربایجان و از مریدان بهاء الدین همدانی و شیخ اسماعیل سیسی است. او که بعد از شیخ محمود شبستری یکی از بزرگان اشاعه دهنده مکتب ابن عربی در آذربایجان به شمار می آید، در اوایل قرن نهم (810 ه ق) درگذشت. بیشترین تنوع آرای عرفانی وی در دیوان او مضبوط است. اصلی ترین نظریه عرفانی او بر مبنای وحدت وجود شکل گرفته و تمامی دیوان او شرح و بسط همین مفهوم است؛ طوری‮که تمامی نمادها و تمثیلات به‮کار رفته در دیوان وی، تبیین هستی شناسی وحدت وجود است. او معتقد است که جهان از وحدت آغاز گشته و مانند تمدید سایه آفتاب کثیر گشته و سریان پیدا کرده است.