تعیین مینرالوژی اولیه، بازسازی محیط رسوبی نهشته های سازند روته حوضه البرز مرکزی با استفاده از مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی

واحد رسوبی بیوژنیک سازند روته با ناپیوستگی هم شیب بر روی واحد آواری سازند دورود و در زیر یک افق تخریبی لاتریتی واقع در حد فاصل سازنده های روته و الیکا نهشته شده است. ستبرای این توالی 160 متر اندازه گیری شده است. رسوبات کربناته این سازند بطور عمده تحت تاثیر دیاژنز فریاتیک متئوریکی در یک سیستم نیمه بسته (Semi closed) قرار گرفته است. با توجه به توزیع عناصر اصلی و فرعی و گستره ایزوتوپی اکسیژن 18 و کربن 13 نهشته های کربناته این سازند قابل مقایسه با آهکهای ساب پولار (Subpolar) پرمین تاسمانیا در استرالیا است. این انطباق می تواند به دلیل شباهت بین مینرالوژی سازند روته با محدوده آهکهای کلسیتی پرمین تاسمانیا باشد.
مقادیر ایزوتوپ اکسیژن و کربن مربوط به نمونه های آهکی سازند روته درون محدوده براکیوپودهای پرمین با عرض جغرافیایی کم تا متوسط واقع شده است که می تواند به دلیل مینرالوژی کلسیتی مشابه باشد. محدوده درجه پارینه دما بر اساس سنگین ترین مقدار ایزوتوپ اکسیژن 18 و با در نظر گرفتن مقدار ایزوتوپ اکسیژن 18 آب دریای پرمین برابر -2.8%oVPDBبین 27 تا 34.5 درجه سانتی گراد تعیین شده است. بر اساس مطالعات آزمایشگاهی تعداد 9 میکروفاسیس (مادستون تا گرینستون) تشخیص داده شده است که در سه محیط دریای باز، سد و لاگون بر جای گذاشته شده اند. رخساره مربوط به پهنه جذر و مدی در این سازند به علت رخداد فرسایشی مشاهده نشده است.
با توجه به تجزیه و تحلیل شیمی رخساره ها، رخساره های مربوط به محیط لاگونی و بخش پشت سدی به دلیل داشتن اجزای متشکله اسکلتی بیوتیک (Biotic) آراگونیتی بیشترین تمرکز Sr و توزیع متوسط عناصر Fe, Na و Mn را نشان می دهند. در رخساره های دریایی باز میزان عناصرNa،Fe، Mn افزایش و تمرکز عنصر Sr کاهش می یابد. بیشترین تمرکز Mg متعلق به رخساره هایی با وفور جلبک های قرمز (Red agae) می باشد.