جامعه پذیری سیاسی و نظام جمهوری اسلامی ایران

جامعه پذیری سیاسی فرآیندی است که براساس آن، «گرایش ها، نگرش ها، دانش ها، اطلاعات، ارزش ها ومعیارهای سیاسی» نظام موجود در جامعه به افراد و پیروان آن حاکمیت موجود اشاعه و آموزش داده می شود. در نظام اسلامی ایران فرآیند جامعه پذیری سیاسی با تاکید بر سخنان رهبری و بزرگان انقلاب در رابطه با یک موضوع خاص سیاسی در زمان مورد نظر در اذهان شهروندان بسط و نهادینه شده است. در طی سه دهه از انقلاب اسلامی، «رسانه های جمعی، سازمان ها، نهادهای حکومتی، حوزه های علمیه، برنامه ریزان و کارشناسان حکومتی و دولتی و...» در زمینه تثبیت ارزش ها و هنجارهای سیاسی گام های بسیار موثری را برداشته اند. با توجه به دیدگاه های کلاسیک و نو درجامعه پذیری سیاسی، نظام اسلامی ایران به تکامل نظم شناختی سیاسی افراد، رشد معلومات و آگاهی سیاسی شهروندان، نهادینه کردن اجزای سیاسی حاکمیت در اذهان ملت، یادگیری و اکتساب نقش ها، معیارها،گرایشات، ارزش ها و امیال سیاسی دانش آموزان و دانشجویان، بازتولید سیاسی رفتارها و کردارها تمرکز کرده است. خانواده، رسانه های همگانی، همسالان و مراکز آموزشی نقش مهمی در جامعه پذیری سیاسی در طی این سه دهه از انقلاب در شرایط مختلف از طریق آموز های مستقیم و غیرمسقیم در اذهان افراد ایفاء کرده اند و خواهند نمود. فرهنگ سیاسی در نظام اسلامی نشان دهنده سطح آگاهی و ادراک طبقات مختلف جامعه از حاکمیت وقت بوده در برهه های مختلف انقلاب بوده است؛ و فرهنگ سیاسی در شکل گیری و عملکرد نهادهای سیاسی جامعه بسیار فعال بوده است. بررسی رفتار سیاسی نظام اسلامی در سی دوره انتخابات، مشارکت در عرصه های سیاسی (راهپیمائی ها، مراسم نماز جمعه، دفاع مقدس، پاسداشت ارزش-های نظام اسلامی و...) بسیار فعال، پویا و حیاتی در سه دهه از انقلاب بوده است. انقلاب اسلامی ایران پارامترهای بسیاری چون (تبلیغات،سخنرانی ها،کتب، برنامه-سازی و...) را درجهت پرورش منش سیاسی متاثر از ائمه اطهار (ع) و ایدئولو‍‍‍ژی اسلام ناب محمدی (ص) در طی این سی سال در درون و خارج از نظام گسترش داده است، همچنین محتوای پرورش سیاسی با موضوعیت شهروندی از طریق نظام آموزشی به صورت مستقیم و غیرمستقیم در طی این سه دهه بسط و توسعه یافته است.