بررسی نقش الگوی بافت شهر در کاهش آسیب هآی کالبدی ناشی از زلزله نمونه موردی:شهرک غرب و درکه (منطقه 2 شهر تهران)

علی رغم پیشرفت های شگرف انسان در تکنولوژی، زلزله همچنان پدیده ای غیر قابل پیش بینی بوده که هرگونه بی توجهی در چگونگی مقابله با آن آسیب های زیادی را به سکونتگاه های انسانی وارد می سازد. دانش شهرسازی به سبب گستردگی و تنوع مباحث خود می تواند نقش موثری را در کاهش آسیب های ناشی از زلزله ایفا نماید. هدف مقاله حاضر شناخت مسایل و مشکلات موجود در زمینه ی الگوهای رایج بافت شهری و چاره اندیشی نسبت به مشکلات ناشی از آن در برابر زلزله است. روش انجام این پژوهش، برگرفته از نتایج بررسی های توصیفی- استنتاجی و کتابخانه ای طرح ریزی شده و روش تحلیلی آن استنتاجی- مدل سازی می باشد. همچنین از دانش های نوین GIS2 و AHP3 در کنار معیارهای شهرسازی برای سنجش آسیب پذیری دو الگوی رایج بافت شهری، شطرنجی و ارگانیک، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بافت شطرنجی شرایط بهتری را در کاهش آسیب های ناشی از زلزله نسبت به بافت ارگانیک فراهم می کند.