اثرات مکمل های آنتی اکسیدانی در رقیق کننده های منی بر روی کیفیت منی و لیپید پراکسیداسیون اسپرماتوزواهای منجمد شده گاو نر

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و بوتیل هیدورکسی تولوئن بر کیفیت منی پس از فرایند انجماد و ذوب بود. برای همین منظور نمونه منی از 5 گاو نر با استفاده از مهبل مصنوعی اخذ و به دنبال آن آزمایش های کیفی اولیه روی منی انجام گردید. نمونه های منی دارای ویژگی های یکسان و کیفیت مناسب مخلوط گشته و در دو رقیق کننده حاوی سیترات زرده تخم مرغ و تریس زرده تخم مرغ رقیق شدند. در آزمایش اول سوپراکسید دیسموتاز به مقدار 100 و 200 واحد در هر میلی لیتر و گلوتاتیون پراکسیداز 50 و 100 واحد در هر میلی لیتر به رقیق کننده با پایه سیترات-زرده تخم مرغ، چهار ساعت قبل از انجماد اضافه شدند. در آزمایش دوم بوتیل هیدورکسی تولوئن به مقدارهای 5/0، 1، 2 و 4 میلی مولار به رقیق کننده های با پایه های تریس و سیترات اضافه گردید. کمترین میزان تولید ملانو دی آلدئید با افزودن 100 واحد سوپراکسید دیسموتاز و 5/0 میلی مولار بوتیل هیدروکسی تولوئن به رقیق کننده حاوی سیترات-زرده تخم مرغ در مقایسه با گروه کنترل به دست آمد. میزان زنده ماندن اسپرم در نمونه های حاوی 100 واحد سوپراکسید دیسموتاز، 5/0 و 1 میلی مولار بوتیل هیدروکسی تولوئن بیشتر از سایر گروه های آزمایش در رقیق کننده با پایه سیترات بود. همچنین میزان زنده ماندن اسپرم در نمونه حاوی 100 واحد گلوتاتیون در مقایسه با سایر گروه ها بالاتر بود. بیشترین درصد تحرک اسپرم با افزودن 5/0 میلی مولار بوتیل هیدروکسی تولوئن به رقیق کننده با پایه تریس در مقایسه با گروه کنترل به دست آمد. نتایج یافته های ما نشان داد سوپراکسید دیسموتاز و بوتیل هیدروکسی تولوئن وقتی به رقیق کننده با پایه سیترات اضافه می شوند باعث بهبود کیفیت منی می گردند. علاوه بر این اضافه نمودن بوتیل هیدروکسی تولوئن به رقیق کننده حاوی تریس-زرده تخم مرغ تا حدی باعث بهبود تحرک اسپرم می گردد.