بررسی میزان بروز مواجهه های شغلی با وسایل تیز و برنده درکارکنان درمانی شاغل در بخشهای اورژانس بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران طی سالهای 89-1386

آسیب های ناشی از مواجهه با وسایلتیز و برنده و همچنین خون و ترشحات بدن بیمار یکی از خطرات شغلی مهم برای کارکنان بهداشتی و درمانی محسوب می شود که آنان را در معرض خطر تماس با ویروسهای منتقله از راه خون بخصوص هپاتیت B، Cو ایدز قرار می دهد.این مطالعه با هدف تعیین میزان مواجهه های شغلی با وسایل تیز و برنده درکارکنان درمانی شاغل در بخش های اورژانس بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران طی سال های 89-1386انجام گرفته استدر این پژوهش توصیفی از نوع طولی، 991 نفر از کارکنان درمانی شاغل در بخش های اورژانس بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران از طریق نمونه گیری سرشماری از اول مرداد 1386 تا پایان تیرماه 1389شرکت داشتند. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم مواجهه شغلی پژوهشگر ساخته با ضریب پایایی 71/0 مشتمل بر 32 سوال در دو بخش اطلاعات جمعیت شناسی و جزییات مواجهه شغلی صورت گرفت. برای تعیین اعتبار ابزار از روش اعتبار صوری و محتوا و برای تعیین پایایی از روش آزمون مجدد استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS با ویرایش 16 مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج مطالعه نشان داد که در طی سال های پژوهش از تعداد کل 991 نفر واحد های مورد پژوهش 85/16درصد (167 نفر) دچار مواجهه شغلی با وسایل تیز و برنده شدند(167 نفر گروه مواجهه شغلی و 554 نفر گروه غیر مواجهه شغلی). از نظر نوع وسیله سرسوزن و آنژیوکت به ترتیب با فراوانی 08/55 درصد و 75/22 درصد بیشترین علت مواجهه های شغلی بودند. همچنین بیشترین موقعیتی که افراد دچار مواجهه شغلی شده بودند به هنگام رگ گیری و گذاشتن مجدد سرسوزن به ترتیب با فراوانی 7/24 درصد و 3/23 درصد بود. ارتباط معنی داری بین واحد های مورد پژوهش در دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناسی بجز سابقه کار با مواجهه شغلی با وسایل تیز و برنده وجود نداشته است.
مقایسه نتایج مطالعه حاضر با مطالعات مشابه در سایر کشورها، نشان دهندهاین امر است که بروز مواجهه های شغلی با وسایل تیز و برنده از میزان پایینی بر خوردار است.این امر ممکن است به دلیل عدم گزارش دهی به موقع باشد، لذا پیشنهاد می گردد یک نظام گزارش دهی منسجم مراقبت از مواجهه های شغلی کارکنان بیمارستان طراحی گردد.