بررسی مقابله ای نظریه های ساختارگرایی با داده های حاصله از گزارش های کلامی در عربی و انگلیسی

فرآیند تعامل میان نحو و واژگان در قالب استعداد زبان موضوعی است که هنوز در زبانشناسی نظریه ای علی الخصوص ساختاری، دشوار و بحث انگیز می نماید. مناظراتی که در این زمینه صورت می گیرد، نظریات مخالف ساختار گرایان در زمینه ی ارتباط ما بین نحو و معناشناسی را در کنار هم قرار می دهد. تلاش های مستمر، جهت افزایش تفاهم این ارتباط، کمک میکند تا شناخت بیشتری نسبت به معماهای پیچیده ای که شامل عملکرد زبا نشناسی اسامی، افعال، گزاره ها ((propositions و شناسه های آنها (argument) می شوند، به دست آوریم.
پژوهش حاضر به منظور بررسی مقابله ای این دو نظریه ی ساخت گرایانه در مقابل داده های حاصله از گزارش های کلامی دانشجویان زبان عربی و انگلیسی طرح ریزی شده، تا به ارزیابی ادعاهای ارائه شده توسط این نظریه ها در زمینه ی ماهیت تلفیق و یا تفکیک نحو و واژگان بپردازد. مساله ی مورد نظر این است که آیا ساخت جمله با تاکید بر تفکیک دانش واژگان و نحو انجام می پذیرد و یا با تلفیق این دو؟ بدین منظور، 18 نفر از دانشجویان سال آخر رشته های زبان عربی و انگلیسی دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی، در تحقیق شرکت داده شدند. داده های تحلیل شده نوعی هماهنگی با دعاوی موجود در زمینه ی تلفیق به نمایش گذاشتند. این مطلب دال بر این است که واژگان جزء فعال نحو زبان می باشند. موضوعی که محور پژوهش این مقاله قرار می گیرد.