بررسی هیدروژئوشیمیایی اورانیوم در مناطق آیرکان و چشمه شتری با تاکید بر عوامل کمپلکس ساز و شاخص اشباع کانه های اورانیوم

اورانیوم در محیط آبدار در شرایط اکسایشی، محلول و متحرک می شود که حضور عوامل همبافت ساز با اورانیوم این تحرک را افزایش می دهد. وجود چنین شرایطی در منابع آب زیرزمینی مناطق آیرکان و چشمه شتری موجب اکسایش، انحلال و تحرک کانه های اورانیوم شده است. بررسی هیدروژئوشیمی اورانیوم در مناطق مورد بررسی بیان کننده ی حضور یون بی کربنات به عنوان یون همبافت ساز با اورانیوم (UO2(CO3)22-) و عامل افزایش تحرک اورانیوم در آب های زیرزمینی است. محاسبه ی شاخص اشباع کانه های اورانیوم نیز فوق اشباع بودن نمونه های آب را از پیچبلند نشان می دهد. شاخص اشباع مثبت پیچبلند بیان کننده ی سرعت مناسب جریان آب برای تعادل پایا با کانه زایی احتمالی اورانیوم در عمق است و نشان می دهد که نفوذپذیری آب های زیرزمینی از طریق جریان در خلل و فرج، زمان لازم برای تماس آن ها با کانه زایی مخفی اورانیوم (کانسار اورانیوم) را فراهم کرده است. در نتیجه این تماس و به دلیل حضور همبافت های کربناتی انحلال و تحرک اورانیوم در این آب ها افزایش یافته است. بررسی های هیدروژئوشیمیایی، پرتوزایی بسیار بالای نمونه های آب و خاک و شواهد یاد شده اشاره به احتمال وجود کانه زایی مخفی اورانیوم در عمق و در حدفاصل مناطق آیرکان و چشمه شتری دارند.