بررسی پایائی آزمون کشش عصب مدین در افراد سالم و مبتلا به سندروم تونل کارپ

با عنایت به این مهم که به موازات استفاده از آزمون نورودینامیک اندام فوقانی برآورد اعتبار آن نیز جهت تشخیص و ارزیابی روش های درمانی مورد توجه بوده است درحالی که تکرارپذیری این آزمون مشخص نمی باشد از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی پایایی آزمون کشش عصب مدین در افراد سالم و مبتلا به نشانگان تونل کارپ بود.
در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، بررسی روی 23 فرد سالم و 12 فرد مبتلا به سندروم تونل کارپ انجام شد. نمونه گیری به روش غیراحتمالی و از نوع ساده بود. پس از یک جلسه آشنا سازی، اندازه گیری ها به صورت سه بار در هر جلسه و طی دو جلسه متوالی، به فاصله 48 ساعت انجام گردید. زاویه اکستانسیون آرنج در لحظه احساس کشش یا درد مبهم در ساعد یا انگشتان در افراد سالم، و در لحظه تولید یا تشدید درد، گزگز یا کرختی در سه انگشت اول در افراد مبتلا به سندروم تونل کارپ حین آزمون کشش عصب مدین اندازه گیری و ثبت شد. به منظور بررسی تکرارپذیری، از آزمون ICC و خطای معیار اندازه گیری استفاده شد.
اختلاف معنی داری بین میانگین اندازه گیری های جلسات متوالی تست، در هیچ یک از دو گروه سالم و بیمار یافت نشد. ضریب همبستگی ICC و خطای معیار اندازه گیری آزمون کشش عصب مدین در گروه سالم و بیمار به ترتیب 89/0، 23/1 درجه و 84/0، 67/3 درجه بدست آمد.
آزمون کشش عصب مدین در افراد سالم و مبتلا به سندروم تونل کارپ از تکرارپذیری قابل قبولی برخوردار است و به نظر می رسد استفاده از آن در ارزیابی های تشخیصی و بررسی اثرات روش های درمانی سودمند باشد.