بررسی مهارت تمییز شنیداری کودکان عادی فارسی زبان 6-4 ساله

تمییز شنیداری یکی از اجزاء مهارت های پردازش شنیداری مرکزی یا درک شنیداری می باشد که نقش مهمی در اکتساب وتولید صداهای گفتاری دارد. آزمون تمییز شنیداری یک ابزار غربالگری و ارزیابی این مهارت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی روند رشد توانایی تمییز شنیداری در گروه های سنی 6-4 سال کودکان عادی شهر سمنان می باشد.
این مطالعه مقطعی بر روی 200 کودک طبیعی در محدوده سنی 6-4سال شهر سمنان انجام شده است. مهارت تمییز شنیداری در این کودکان توسط آزمون تمییز شنیداری وپمن(نسخه فارسی)، که یکی از عمومی وکاربردی ترین آزمون های تمییز شنیداری می باشد ارزیابی شد. سطح معناداری در این پژوهش05/0=P در نظر گرفته شد.
امتیاز تمییز شنیداری بر اساس صدک 5 و 95 در گرو های سنی 4،5 و6 سال به ترتیب بین 20 و 36، 85/21و 38، 30/23 و35/39 قرار داشت. میانگین تمییز شنیداری کودکان 4 ساله، بطور معنی داری از کودکان 5 ساله و کودکان 6 ساله کمتر بود(003/0=P). اما بین میانگین نمره تمییز شنیداری 5 و 6 ساله تفاوت معنی داری مشاهده نشد (21/0P=). همچنین در این پژوهش بین دوجنس دختر وپسر تفاوت معنی دار مشاهده نشد (34/0P=).
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که توانایی کودکان سنین بالاتر در مهارت تمییز شنیداری صداها در مقایسه با کودکان سنین پایین بیشتر می باشد.