بررسی اثر تاریخ های مختلف کشت و روش های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم (Silybum marianum L (Gaertn

به منظور مطالعه اثر تاریخ های مختلف کشت و سیستم های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم (Silybum marianum L. Gaertn) آزمایشی در سال زراعی 1389- 1388 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. فاکتور اصلی تاریخ کشت در سه زمان: (23 آبان، 10 آذر و 24 آذر) و فاکتور فرعی شامل سطوح تغذیه ای مختلف در شش سطح: F1 - شاهد (عدم مصرف کود)، F2- 100% کود شیمیایی (NPK 150-120-100)،F3 - 25 % کود آلی +75% کود شیمیایی (5/7 تن دامی و NPK (5/112- 90- 75))، F4- 50 %آلی+50% شیمیایی(15 تن کود دامی و NPK (75-60 -50))، F5-75% آلی+25% شیمیایی (5/22 تن کود دامی + نسبت های مختلف NPK (5/37-30-25))، F6-100% کود آلی (30 تن کود دامی) بودند. تاریخ کاشت تاثیر معنی دار بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد دانه در طبق اصلی، وزن دانه در طبق اصلی و تعداد دانه در طبق های فرعی داشت. همچنین سطوح مختلف کودی بر تمام صفات مورد بررسی بجز وزن هزار دانه در طبق اصلی تاثیر معنی دار داشت. بیش ترین عملکرد دانه به مقدار 2175 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 آذر به دست آمد و تاخیر در تاریخ کاشت باعث کاهش عملکرد دانه گردید. عملکرد دانه بین سطوح مختلف کودی معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه (2442 و 2408 کیلوگرم در هکتار) از تیمار کودی 100% شیمیایی و تیمار 25% شیمیایی + 75% دامی حاصل شد. علاوه بر این، عملکرد دانه بیش ترین همبستگی مثبت و معنی دار را با وزن دانه در طبق های فرعی (**92/0 = r) داشت.