شناسایی و تحلیل عوامل موثر در میزان آمادگی دانشگاه ها برای پیاده سازی موفق مدیریت دانش

امروزه دانش سازمانی از مهمترین سرمایه های سازمان ها محسوب می شود که مدیریت بهینه ی آن، موجب ارتقاء همه جانبه سازمان ها می شود. مدیریت دانش، ابزاری قدرتمند برای دستیابی به مزیت رقابتی محسوب می شود که تجربه نشان داده است کاربرد آن در محیط های دانشگاهی نیز دارای مزایای فراوان است، اما مسئله ی مهم قبل از پیاده سازی پروژه مدیریت دانش، شناسایی عوامل موثر در میزان آمادگی سازمان ها برای اجرای این پروژه است. بنابراین، هدف اصلی این تحقیق، شناسایی و تعیین اولویت این عوامل، در محیط های دانشگاهی است. این تحقیق از دو فاز اصلی تشکیل شده است که در فاز اول با بررسی مدل های پیشین سنجش آمادگی مدیریت دانش و همچنین کسب نظر خبرگان در مورد عواملی که در محیط های دانشگاهی موثرند، 10 عامل اصلی و 37 عامل فرعی، شناسایی کردیم. باتوجه به اینکه عوامل شناسایی شده اولویت یکسانی ندارند، در فاز دوم، در قالب پرسشنامه ای برای تعیین اولویت و اهمیت عوامل از دیدگاه خبرگان تحقیق، از ماتریس تصمیم فازی استفاده می کنیم. مجموعه های فازی نیز برای تفسیر ارزیابی های ذهنی به متغیرهای زبانی مورد استفاده قرار می گیرند. بعد از اجرای روش پیشنهادی، عوامل «حمایت مدیریت ارشد از پیاده سازی مدیریت دانش» و «اشتراک مناسب دانش میان اعضاء،» از بیشترین اولویت و عوامل «عدم تمرکز» و «عدم رسمی سازی»، از کمترین اولویت برخوردار شدند. عوامل شناسایی شده در این تحقیق و اولویت بندی انجام شده از آنها، می تواند به عنوان راهنمایی برای دانشگاه های کشور جهت اولویت بندی و تنظیم فعالیت های مدیریت دانش، مورد استفاده قرار گیرد.