مقایسه حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در حرکت فرود تک پای مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال

نرخ بارگذاری بالا با آرتروز ارتباط دارد و زانوی پرانتزی زمینه ساز بروز آرتروز می باشد، درک این موضوع که وجود این ناهنجاری تا چه میزان متغیرهای بیومکانیکی را در حین فرود دستخوش تغییر می سازد، سبب می شود تا در جهت پیش گیری از آرتروز در افراد دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی گام مهمی را برداریم. لذا هدف مطالعه حاضر، مقایسه حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در حرکت فرود تک پا در مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال بود.

40 نفر دانشجوی مرد سالم رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، شامل 21 نفر دارای زانوی پرانتزی و 19 نفر دارای زانوی نرمال در این تحقیق شرکت کردند. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس اندازه گیری و ثبت شد. آزمودنی ها حرکت فرود تک پا را از ارتفاع 30 سانتی متر روی صفحه نیرو انجام دادند. به منظور مقایسه پارامترها بین دو گروه از روش آماری MANOVA استفاده شد.

تفاوت معنی داری در حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین در هنگام برخورد پنجه نشان داده نشد (0/486 = P)، اما تفاوت حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین هنگام برخورد پاشنه (0/002 = P) و میزان بار (0/048 = P) بین دو گروه معنی دار بود.

تغییرات اندک در زاویه مفصل زانو در صفحه فرونتال بر فعالیت عضلانی، گشتاورها و نیروهای مفصلی در مفاصل زانو و مچ پا تاثیر می گذارد. ممکن است یک دلیل بالاتر بودن خطر آسیب دیدگی و ابتلا به آرتروز در افراد دارای زانوی پرانتزی نسبت به افراد نرمال، نیروهای عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری بالای اعمال شده به اندام تحتانی آن ها در حین فرود آمدن است و توصیه می شود برای کاهش خطر آسیب دیدگی و ابتلا به آرتروز، بر تمرینات اصلاحی و عمل بیومکانیکی اصلاح یافته تمرکز شود.