بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین خام بر عملکرد مرغ های بومی ایستگاه مرغ بومی خراسان

به منظور بررسی تاثیراستفاده از سطوح مختلف پروتئین خام جیره ی غذایی بر عملکرد و صفات کیفی تخم مرغ در مرغ های بومی استان خراسان، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه مرغ بومی ایستگاه مرغ بومی در قالب طرح کاملا تصادفی با6 تیمار آزمایشی، 5 تکرار و 10 مرغ در هر تکرار از سن 26 الی 50 هفتگی اجرا شد. تیمارهای آزمایشی بر پایه ی ذرت، کنجاله ی سویا و گندم شامل سطوح مختلف پروتئین خام (5/17، 16، 5/14، 13، 5/11 و 10 درصد) بودند. سطوح سایر مواد مغذی از جمله انرژی تا حد ممکن همسان بود. نتایج این پژوهش نشان داد که درصد پروتئین خام جیره ی غذایی تاثیری بر وزن تخم مرغ ندارد و فقط در سطح 10 درصد باعث کاهش معنی دار (05/0 >P) وزن تخم مرغ شد. پروتئین خام بردرصد تولید تخم مرغ اثر معنی دار نشان داد به نحوی که بالاترین درصد تولید، در جیره ی حاوی 16 درصد پروتئین در کل دوره مشاهده گردید. در پایین ترین سطح پروتئین خام (10 درصد)، حدود 17 درصد کاهش درصد تولید مشاهده شد (05/0 >P)که تفاوت در هفته های پایانی مشهودتر بود. کاهش میزان پروتئین خام منجر به کاهش معنی دار (05/0 >P) مصرف خوراک در گروه های دریافت کننده 13، 5/11 و 10 درصد گردید. بهترین ضریب تبدیل غذایی در سطح 16 درصد پروتئین خام بدست آمد (05/0 >P). تاثیر سطوح پروتئین خام بر اجزای داخلی تخم مرغ نشان داد که فقط در هفته ی 30 و 38، کاهش معنی دار (05/0 >P) درصد وزنی پوسته در سطح 10 درصد پروتئین مشاهده شد و در سایر هفته ها تاثیری نداشت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که میزان 16 درصد پروتئین خام باعث بهبود میزان تولید تخم مرغ و ضریب تبدیل غذایی در مرغ های بومی تخم گذار گردید و نسبت به سایر سطوح بکار رفته در این پژوهش، ایده آل تر می باشد، بویژه این تاثیرات در هفته های انتهایی تولید واضح تر می شود.