مقایسه اثر ضد میکروبی عصاره دانه و پوست انار و آنتی بیوتیک های رایج بر روی هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از نمونه های بیوپسی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان

امروزه عفونت با هلیکوباکترپیلوری یک مشکل جهانی است. با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری، نیاز جدی به درمان های جایگزین و یا موادی که مقاومت به آنتی بیوتیک ها را کم کنند، احساس می شود. هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد میکروبی و جلوگیری کننده از مقاومت آنتی بیوتیکی عصاره گیاه انار بر علیه هلیکوباکترپیلوری می باشد.
غلظت های 10، 15 و 20 درصد از عصاره دانه و پوست انار به طور جداگانه توسط حلال DMSOتهیه شد. مخلوط هایی از این عصاره ها با آنتی بیوتیک های مترونیدازول و کلاریترومایسین (هر کدام با 3 غلظت) همراه با دیسک های هر محلول تهیه شد. مقاومت هلیکوباکترهای جدا شده از بیوپسی معده بیماران کاندید ازوفاگوسکوپی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1387 نسبت به هر دیسک بررسی شدند.
با توجه به قطر دوایر ناشی از مناطق هاله عدم رشد و مقایسه آنها با جداول استاندارد NCCLS، حساسیت دیسک های آنتی بیوتیکی کلاریترومایسین و مترونیدازول به همراه عصاره پوست انار در مقایسه با دیسک های آنتی بیوتیکی (به تنهایی) به طور معنی داری افزایش داشت. ولی حساسیت دیسکهای آنتی بیوتیکی کلاریترومایسین و مترونیدازول به همراه عصاره دانه انار در مقایسه با دیسک های آنتی بیوتیکی (به تنهایی) افزایش معنی داری نداشت.
عصاره ی پوست و دانه انار هرچند به تنهایی بر روی هاله عدم رشد هلیکوباکتر پیلوری اثری ندارند، ولی می توانند به عنوان کاهنده ی مقاومت آنتی بیوتیکی مترونیدازول و کلاریتروماسین، در ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری مورد استفاده قرار گیرند.