تاثیر کوتاه مدت دو نوع تمرین ثبات دهنده ستون فقرات بر آزمون های تعادلی و محدوده ثباتی پویا در مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی: مطالعه کارآزمایی بالینی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرات کوتاه مدت دو نوع تمرین تباتی «داخل کشیدن شکم» و تمرین«انقباض همزمان عضلات شکم» روی پارامتر های سیستم ثباتی بیودکس در مردان مبتلا به کمردرد غیراختصاصی تکرارشونده بود.
این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی و به صورت موردی – شاهدی بر روی 30 مرد مبتلا به کمردرد غیراختصاصی تکرار شونده که به صورت ساده و در دسترس انتخاب و تصادفی به 3 گروه کنترل (10 نفر) و 2 گروه مورد (10 نفر) تقسیم شدند،انجام گرفت. قبل و بلافاصله بعد از تمرینات، شاخص های ثباتی تعادل دینامیک (کلی، قدامی – خلفی و داخلی - خارجی) و محدوده ثباتی پویا توسط سیستم ثباتی بیودکس اندازه گرفته شد. داده های حاصل با استفاده از آنالیز متقاطع و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج ما نشان داد که غیر از شاخص داخلی – خارجی، افراد گروه مورد نسبت به گروه کنترل، در شاخص های تعادلی بهبود نشان دادند. در گروهی با انجام تمرین «انقباض همزمان عضلات شکم»، در هر دو سطح سفتی 8 و 3، کاهش شاخص ها، معنی دار بود(05/0.P<). محدوده ثباتی پویا، در هر دو گروه مورد با تمرین فرو بردن شکم(001 P=. /) وتمرین هم انقباضی شکم 01/0P=0افزایش معنی داری داشت.
طبق یافته های این مطالعه، باز آموزی یک جلسه ای، بر روی بهبود فعالیت عضلات و متعاقب آن، بهبود تعادل تاثیرگذار است.