بررسی مهارت ها حرکتی پایه در دانش آموزان کم توان ذهنی

پژوهشگران بر این عقیده اند که کودکان کم توان ذهنی علاوه بر سایر ویژگی ها، از نظر حرکتی نیز دچار تاخیر و یا اختلال می باشند. در این مطالعه سعی شده است که مهارت های حرکتی پایه در کودکان کم توان بررسی شود و در پایه های مختلف تحصیلی مقایسه گردد. در این تحقیق، 370 آزمودنی از جامعه آماری 3700 نفری دانش آموزان کم توان ذهنی مدارس استثنایی شهر تهران درسال 1379، در پایه های تحصیلی آمادگی تا چهارم انتخاب شدند. ابتدا، شهر تهران به پنج حوزه جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم شد و آنگاه از مدارس استثنایی هر حوزه جغرافیایی، یک مدرسه پسرانه و یک مدرسه دخترانه انتخاب گردید و از میان دانش آموزان این مدارس، با رعایت نسبت دانش آموزان در هر پایه به کل تعداد آن ها، آزمودنی های مورد نظر انتخاب شدند. برای هر آزمودنی یک برگه ثبت اطلاعات جمعیت شناختی و ثبت نتایج آزمون حرکتی که به صورت انفرادی و یکنواخت انجام شد تهیه و تکمیل گردید. آزمون حرکتی استفاده شده دراین مطالعه عبارت بود از: آزمون مهارت های حرکتی پایه آرنهایم و سینکلر. نتایج به دست آمده نشان داد که در تمامی مهارت های حرکتی آزمون شده به جز مهارت های پریدن و هدف گیری بین عملکرد پسران و دختران تفاوت معناداری وجود ندارد. در این دو مهارت، پسران دارای عملکرد بهتری بودند. همچنین در اغلب مهارت های حرکتی آزمون شده، آزمودنی های پایه آمادگی و یا اول نسبت به دیگر پایه ها، از عملکرد پایین تری معنادار برخوردار بودند. اما بین عملکرد آزمودنی های سایر پایه ها تفاوتی دیده نشد. به علاوه در اغلب مهارت های حرکتی، بیش از 60 درصد از آزمودنی ها پایین تر از نمره میانگین آن مهارت در کل آزمودنی هاقرار داشتند.