رابطه ظرفیت عملیاتی با تحول اخلاقی در کودکان کم توان ذهنی خفیف

تحقیق حاضر با هدف تبیین ویژگی های کودکان کم توان ذهنی خفیف، متغیرهای ظرفیت عملیاتی و قضاوت اخلاقی را مطالعه کرده است. برای این پژوهش، 60 کودک کم توان ذهنی خفیف 30 دختر و 30 پسر پایه سوم ابتدایی از مناطق آموزش و پرورش شمال تهران با روش نمونه برداری نظام دار انتخاب شدند. آنان با روش بالینی و استفاده از آزمون های عملیاتی کمیت ماده، درون گنجی طبقات و دیدگاه ها و داستان های قضاوت اخلاقی دروغ، خسارت مادی و دزدی مورد سنجش قرار گرفتند. داده های کم.ی با استفاده از مشخصه های آمار توصیفی، مقایسه تفاوت میانگین های دو جنس و تعیین ضریب همبستگی پیرسون مورد پردازش و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده مشخص می سازد که این کودکان سن تقویمی بالایی برای دستیابی به مفاهیم مورد سنجش ابزارهای اندازه گیری در مقایسه با کودکان عادی در پژوهش های قبلی دارند. میزان موفقیت این کودکان با افزایش سن تقویمی کاهش یافته است. آنان در کسب این مفاهیم تاخیر دارند. تاخیرها و توقف ها برای این کودکان، نارسایی در ظرفیت عملیاتی و تعادل ناتمام و تزلزل در این دوره به همراه آورده است. تعداد اندکی از کودکان به طرازهای عملیات عینی این کیفیت تحول رسیده اند. این کیفیت تحول نمایانگر گسستگی و جدایی میان این ابعاد در رفتار نیست، زیرا میان ظرفیت عملیاتی با تحول اخلاقی ارتباط ضعیفی مشاهده شده که بیانگر آن است که دو بعد مذکور به موازات هم رشد می یابند علاوه بر این در میان دختران و پسران این گروه تفاوت چندانی دیده نشد.