پلی مرفیسم حذف و جایگزینی در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین و ارتباط آن با انسداد آترواسکلروتیک گرافتهای وریدی پس از عمل CABG

در بسیاری از مطالعات به ارتباط پلی مرفیسم حذف و جایگزینی (Insertion/Deletion یا I/D) در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و بیماری های قلبی- عروقی اشاره شده است اما نقش این پلی مرفیسم و انسداد گرافت های وریدی در طولانی مدت بعد از عمل جراحی بای پاس عروق عروق کرونر (CABG) بحث برانگیز است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط پلی مرفیسم ((I/Dدر ژن ACE و انسداد آترواسکروتیک گرافت های وریدی است.

بیمارانی که حداقل 5 سال از زمان عمل CABG آنها گذشته بود در این مطالعه مقطعی شرکت داده شدند. انسداد گرافت های وریدی به وسیله آنژیوگرافی مورد بررسی قرار گرفت.پلی مورفیسم (I/D) در ژن ACE توسط واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفت.

در مجموع 102 (84 مرد) بیمار در این مطالعه شرکت کردند. توزیع فراوانی ژنوتیپ II، ID، DD مشاهده شده به ترتیب 6/23%، 7/62% و 7/13% بود. بین گروه های ژنوتیپی از لحاظ تعداد گرافت های وریدی با انسداد کامل، دارای انسداد نسبی و فاقد ضایعه انسدادی تفاوت معناداری از لحاظ آماری وجود نداشت (P به ترتیب 6/0، 7/0 و 18/0). اختلاف گروه های ژنوتیپی از نظر تعداد ماه های سپری شده بعد از CABG در آستانه معنی دار شدن قرار داشت (06/0=P) و بیانگر این بود که بیماران در گروه ژنوتیپی II در زمان کوتاهتری، دارای تعداد برابر از گرافت های وریدی با انسداد کامل هستند.

علی رغم این که نتایج مطالعه ما، به عدم ارتباط پلی مرفیسم I/D در ژن ACE و انسداد گرافت های وریدی در طولانی مدت بعد از CABG اشاره دارد ولی احتمالا گروه ژنوتیپی II سرعت انسداد گرافت های وریدی را افزایش می دهد.