بهبود نتایج روش شکست مرزی هم میان نقطه با استفاده از روش GRM
در روش CMP-refraction (CMPR) که بیشتر به منظور بهبود نسبت سیگنال به نوفه امواج شکست مرزی معرفی شده است، ساختار لایه های کم عمق زمین با استفاده از اطلاعات دامنه، بسامد و خصوصیات فازی قطار موجی که به دنبال اولین شکست می آیند، توصیف می شود. با این روش نحوه لایه بندی، وجود گسل، نواحی سست و شکاف ها در اعماق کم قابل شناسایی هستند. در این مقاله سعی بر آن است تا با استفاده از پارامترهای به دست آمده از روش GRM، نتایج روش CMPR را بهبود دهیم. مقایسه مبانی نظری دو روش رابطه ای نزدیک بین این دو روش، از لحاظ سینماتیک انتشار موج نشان می دهد. سرعت ها و دورافت های بهینه تعیین شده به روش GRM را می توان به طور مستقیم در تبدیل رادون جزئی مورد استفاده در روش CMPR، به کار گرفت. در این مقاله ضمن بیان شیوه ترکیب دو روش، با مطرح ساختن کاربردهایی از آن روی داده های لرزه ای مصنوعی، میزان بهبود نتایج نشان داده می شود. همچنین نشان داده می شود که مقطع زمان برخوردگاه به دست آمده با استفاده از روش های مهاجرت مرسوم در لرزه نگاری بازتابی، قابل تبدیل به مقطع عمقی است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.