کمبود ویتامین D و سکته مغزی

ویتامین D گروهی از پیش سازهای هورمونی محلول در چربی بوده که توسط نور خورشید، غذا و مکمل های غذایی به دست می آید و جهت فعال شدن در بدن باید تحت دو واکنش هیدروکسیلاسیون قرار گیرد. مطالعات مختلف نقش ویتامین D در فرایندهای تنظیم متابولیسم مواد معدنی (به خصوص کلسیم، فسفر و متابولیسم استخوان) را نشان داده اند. فاکتورهایی از جمله مصرف کم ویتامین، بیماری های کبد و کلیه می توانند منجر به کمبود ویتامین D شوند؛ همچنین، سوء تغذیه ویتامین D با افزایش استعداد ابتلا به بیماری های مزمنی مانند نارسایی قلبی، بیماری عروق محیطی، فشار خون بالا، اختلالات شناختی شامل فراموشی و گیجی و عدم شناخت و بیماری های اتوایمیون مانند دیابت نوع 1 مرتبط می باشد. مطالعات اخیر نشان داده اند که سطح پایین ویتامین D می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عوارض قلبی عروقی (Sato و همکاران 2004) و مرگ و میر به دنبال سکته مغزی (Pilz و همکاران 2008) شود. همچنین فشارخون بالا با کاهش تراکم مغز استخوان و افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی و مرگ و میر ارتباط دارد. این مقاله به مرور نقش و فیزیولوژی ویتامین D و بررسی اثر کمبود این ویتامین بر افزایش استعداد ابتلا به سکته مغزی به عنوان یکی از عوارض قلبی عروقی و ناتوانی و مرگ و میر به دنبال آن خواهد پرداخت.