ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن ژنوتیپ های آفتابگردان درشرایط آب و هوایی سیستان

به منظور بررسی و مقایسه عملکرد 11 ژنوتیپ آفتابگردان در شرایط آب و هوایی منطقه سیستان، آزمایشی در سال زراعی 83-1382 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. ارقام و ژنوتیپ های مورد بررسی شامل (1-هیبرید شفق 2- آلستر 3- هیبرید آذرگل 4 14-×CMS-19 -5رکورد 6 - CMS-350×R256 7- هایسون 33 8- چرنیانکا 9- CMS-1052×R25610 -350×R4311- CMS هیبرید مهر) بودند.نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارقام و ژنونیپ های مورد بررسی از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد اختلاف معنی دار داشتند. ارقام هایسون33، CMS-350×R42،CMS-350×R256 به ترتیب با میانگین 3044، 2685 و 2577 کیلوگرم در هکتار بیشترین و ارقام رکورد و هیبرید مهر با 895 و 1557کیلو گرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را داشتند. هیبرید هایسون33 و ژنوتیپ CMS-350-R256 به ترتیب با 1321و 1257 بیشترین و رقم رکورد با 236 دانه در طبق کمترین تعداد دانه در طبق را تولید کردند. بیشترین وزن هزار دانه به هیبرید آذرگل با میانگین23/67 گرم و کمترین با میانگین آن 8/46 گرم به چرنیانکا تعلق داشت. هیبرید آذرگل و هایسون33 به ترتیب با میانگین 5/40 درصد و 1150 کیلوگرم در هکتار بیشترین درصد روغن و عملکرد روغن را تولید کردند. نتایج همبستگی ساده صفات نشان داد که تعداد دانه در طبق (**93/0=r) و عملکرد روغن (** 98/=r) بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه داشتند. با توجه به نتایج از جهت عملکرد دانه ارقام هایسون 33 و CMS-350×R43 و CMS-350×R256 و هیبرید آلستار نسبت به سایر ارقام و ژنوتیپ ها در شرایط منطقه سیستان برتر بودند.