بررسی فلور و پراکنش جغرافیایی گیاهان در ارتباط با اقلیم و عوامل فیزیوگرافی در مراتع شرق سمنان

هدف از این تحقیق، بررسی فلور و رابطه پوشش گیاهی و عوامل اقلیم و فیزیوگرافی در محدوده حوزه دریان است. فهرست گیاهان بر اساس مطالعات صحرایی با استفاده از روش های تاکسونومی تهیه شد و خانواده، جنس و گونه هر یک از آنها تعیین شد. از این میان تعداد 48 خانواده و 92 جنس و 290 گونه مشخص شد. از مجموع 290 گونه گیاهی موجود در حوزه آبخیز، گونه های خانواده کاسنی (Compositae) با تعداد 37 گونه و خانواده Cruciferae با 14 گونه جزء خانواده های گیاهی غالب با بیشترین و کمترین تعداد گونه در سطح حوزه آبخیز هستند. 236 گونه چندساله و 54 گونه یکساله بودند. اشکال زیستی منطقه با استفاده از روش رانکایر (Raunkier) شامل 33 درصد همی کریپتوفیت، 28 درصد تروفیت، 17 درصد کاموفیت، 12 درصد فانروفیت، 6 درصد کریپتوفیت، 4 درصد ژئوفیت بدست آمد. تعداد 254 گونه از فلور منطقه در (88 درصد) جزء ناحیه رویشی ایرانی-تورانی می باشد. از بین گیاهان منطقه حدود 30 درصد دارویی، 49 درصد مرتعی، 7 درصد سمی، 4 درصد صنعتی و 10 درصد علف هرز هستند. طبقه بندی پوشش گیاهی با استفاده از روش گونه غالب و نقشه پوشش گیاهی منطقه انجام شد و 18 تیپ گیاهی تشخیص داده شد. برای بررسی پراکنش جغرافیایی گیاهان عوامل بارندگی، دمای ماکزیمم و میانگین دمای سالانه، تبخیر و همچنین عوامل فیزیوگرافی شیب و ارتفاع از سطح دریا با استفاده از تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی به کار رفت. نتایج این تجزیه نشان داد که مولفه اول با میزان بارندگی و ارتفاع از سطح دریا بیشترین همبستگی را دارد، در حالی که مولفه دوم با درصد شیب همبستگی نشان داده است.