تعیین مقاومت به شوری در ارقام ماده پسته با کاربرد تلاقی های کنترل شده

شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که می تواند رشد گیاه را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به تفاوت حساسیت واریته های مختلف پسته نسبت به شوری، تعیین مقاوم ترین واریته ها نسبت به شوری غیر قابل اجتناب به نظر می رسد. به این منظور، بعد از انجام تلاقی های کنترل شده 32 رقم ماده با ژنوتیپ نر M10، بذور هیبریدهای به دست آمده در داخل گلخانه کشت و نهال های به دست آمده با استفاده از آب رایج منطقه (dS/m 2/4 EC=) و بدون زهکش (تاثیر آب با شوری های بالاتر) مورد آزمون شوری قرار گرفتند. بعد از پایان آزمون شوری، صفاتی مانند تعداد نهال زنده، تعداد برگ زنده، طول ساقه، وزن خشک اندام هوایی، ریشه و میزان عناصر معدنی موجود در ریشه و ساقه اندازه گیری شد و در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین گروه ها، مشخص نمود که از بین ارقام ماده مورد بررسی، رقم های ابراهیمی، سیریزی، جندقی، پوست کاغذی، فندقی 48، بادامی زرند، احمدآقایی، دارای مقاومت نسبی بیشتری به شوری بودند. نتایج تجزیه خوشه ایبر اساس صفات مورد ارزیابی، ارقام ماده را در سه گروه اصلی دسته بندی نمود. همچنین در این آزمایش نشان داده شد ارقام مقاوم به شوری جذب پتاسیم بیشتری نسبت به سدیم توسط ریشه و انتقال آن به اندام هوایی داشتند. نتایج تجزیه همبستگی مشخص نمود که میزان سدیم ساقه با زنده ماندن نهال دارای همبستگی منفی و معنی دار است، همچنین تجمع یون سدیم و منیزیم در ریشه و ساقه باعث خشکیدگی برگ نهال ها و کاهش وزن خشک ساقه و ریشه گردید