پراکندگی جغرافیایی کنه ها در شهرستان قم در سال های 90- 1389

کنه ها نقش مهمی در انتقال میکروارگانیسم ها به حیوانات اهلی دارند و به عنوان ناقل بسیاری از بیماری ها، نظیر تیلریوز، بابزیوز، تب راجعه و تب خونریزی دهنده کریمه- کنگو به دام ها و انسان مطرح اند لذا این مطالعه به منظور تعیین پراکندگی جغرافیایی کنه ها در گوسفندان و شترها در قم طی سال های 90- 1389 انجام شد.
در این مطالعه برای نمونه برداری از گوسفندان از 25 روستا که 40% آن از مناطق کوهستانی و60% از مناطق دشت بوده است به طور فصلی نمونه گیری انجام شد؛ بطوری که از هر روستا به طور تصادفی 2 دامداری و از هر دامداری 3 تا 4 راس دام (15 راس در چهار فصل) و برای شترها، از 5 روستا، 2 دامداری و از هر دامداری 5 نفر، (جمعا در هر فصل 50 و در چهار فصل 200 نفر) نفر انتخاب شدند و از نظر آلودگی به کنه ها مورد بررسی قرار گرفتند. سپس کنه ها با کلید های معتبر تعیین هویت شدند.
کنه های جمع آوری شده از دو خانواده اگزودیده (7/91%) و آرگازیده (3/8%) بودند در سه جنسHyalomma (9/73%)، Rhipicephalus (8/17%) وArgas (3/8%) بوده، تعداد 6 گونه H. dromedarii (25/32%)، H. schulzei (35/26%)،H. marginatum (6/8%)، H. anatolicum (7/6%)،Rh. sangiiuneus (8/17%) و Argas persicus (3/8%) قرار دارند. گونه dromdareii H. (25/32%) دارای بیشترین فراوانی در تابستان و بهار بوده است.
گونه های متنوعی از کنه ها در منطقه وجود دارند که برخی از آنها می توانند به عنوان ناقل بیماری ها به انسان عمل کنند لذا اداره دامپزشکی با همکاری سایر ارگان ها باید با توجه به پراکندگی کنه ها، در جهت کنترل آنها اقدامات مناسب را انجام دهند.