نقش ایمونوهیستوشیمی و تولوئیدین بلو برای شناسائی هلیکوباکترپیلوری در نمونه های بیوپسی معدی بیماران مبتلا به گاستریت

هلیکوباکترپیلوری که با بسیاری از بیماری های دستگاه گوارش فوقانی در ارتباط است در نیمی از جمعیت دنیا یافت می شود. رنگ های اختصاصی و همچنین ایمونوهیستوشیمی برای شناسائی این عفونت در دسترس است، اما کارائی و نیاز به تکنیک ایمونوهیستوشیمی سال ها مورد بحث بوده است. همچنین تولوئیدین بلو تکنیک ساده و قابل دسترسی برای مطالعات میکروب شناسی است. بر این اساس هدف از این مطالعه مقایسه تکنیک های هماتوکسیلین- ائوزین، گیمسا، تولوئیدین بلو و ایمونوهیستوشیمی برای شناسائی H. پیلوری و همچنین بررسی ارتباط نتایج این رنگ آمیزی ها با شدت گاستریت بود.

55 نمونه بیوپسی بیماران مبتلا به گاستریت با تکنیک های H&E، گیمسا، تولوئیدین بلو و ایمونوهیستوشیمی رنگ آمیزی شد.

H. پیلوری در 43 (79.63%) نمونه بیوپسی با تکنیک IHC شناسائی شد، درحالیکه نمونه های مثبت در 18(33.33%)، 24 (44.44%)، 33 (61.11%) نمونه از بیماران بترتیب با متدهای H&E، گیمسا و تولوئیدین بلو شناسائی شد. نتایج مطالعه ما نشان داد که متدهای رنگ آمیزی کلاسیک برای شناسائی تعداد کم و یا فرم کوکوئیدی ارگانیسم حساسیت کافی ندارند، درحالیکه ایمونوهیستوشیمی و تولوئیدین بلو نقش مهمی را در شناسائی عفونت ایفا می کنند.

تولوئیدین بلو متد رنگ آمیزی دقیق تری برای شناسائی عفونت H. پیلوری نسبت به H&E و گیمسا است. بعلاوه برای تشخیص باکتری در بیوپسی های بعد از درمان و بیوپسی های با گاستریت مزمن فعال بدون شواهد هیستولوژیکی وجود H. پیلوری، انجام تکنیک IHC ضروری می باشد.