بررسی ارتباط بین پذیرش اجتماعی و ارتباط آن با کیفیت زندگی معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد استان گلستان در سال 1388

اعتیاد به دلیل ماهیت پیشرونده اش در همه ی ابعاد زندگی، سلامتی افراد را به خطر انداخته و آثار سوء آن بر سلامت روانی، جسمانی، اجتماعی، هیجانی، معنوی و شناختی فرد به وضوح قابل مشاهده است. این مطالعه به منظور بررسی پذیرش اجتماعی و کیفیت زندگی معتادین مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد انجام گردید.
در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی- مقطعی، 244 نفر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت سرشماری از مراکز ترک اعتیاد استان طی سال 1388 انتخاب شدند. داده ها در یک پرسشنامه ی حاوی مشخصات دموگرافیک و دو پرسش نامه در ارتباط با پذیرش اجتماعی و کیفیت زندگی ثبت گردید.
پذیرش اجتماعی به ترتیب در بیشترین و کمترین درصد (70 درصد) متوسط و (30 درصد) پایین که میزان پذیرش اجتماعی با میانگین و انحراف معیار 3 + 13 متوسط بود. بیشترین درصد (54 درصد) کیفیت زندگی نامطلوب و کمترین درصد (8 درصد) کیفیت زندگی مطلوبی داشتند که کیفیت زندگی با میانگین و انحراف معیار 1 + 24 به میزان تاحدی مطلوب بود. همچنین بین پذیرش اجتماعی با کیفیت زندگی از نظر آماری ارتباط معناداری وجود داشت (001/0 = p)؛ به طوریکه با کاهش پذیرش اجتماعی، کیفیت زندگی کاهش پیدا میکرد. همچنین بین کیفیت زندگی با جنسیت ارتباط معناداری نشان داده شد که کیفیت زندگی زنها پایینتر بود (01/0>p).
با توجه به اینکه بازگشتهای مجدد و متوالی به مواد و ناتوانی از ترک در اکثریت قریب به اتفاق معتادان مشاهده میشود، اعضای تیم درمانی میتوانند با شناسایی خصوصیات رایج و صفات شخصیتی و سیستمهای حمایتی و ارتقای پذیرش اجتماعی و کیفیت زندگی معتادین، امر پیشگیری، درمان و نوتوانی را تسهیل نمایند.