ارزیابی کارایی بیمارستانهای اهواز به روش تحلیل پوششی داده ها در سالهای 85 تا 89

بیمارستانها به عنوان یکی از مراکزی که بیشترین منابع نظام سلامت را مصرف مینمایند، بر حسب نوع فعالیت، دارای عملکرد و کارایی متفاوتی هستند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی کارایی بیمارستانهای شهر اهواز بر اساس روش تحلیل پوششی داده ها میباشد.
در این مطالعه، کارایی بیمارستانهای آموزشی و غیر آموزشی اهواز در سالهای 85 تا 89 با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها به روش توصیفی- تحلیلی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نهاده ها شامل تعداد پزشک، تعداد پرستار، تعداد تخت فعال و ستانده ها شامل تخت روز اشغالی، تعداد عمل جراحی، تعداد بیماران سرپایی، تعداد بیماران بستری و متوسط اقامت بیمار بودند. داده ها از طریق چک لیستهای استاندارد تهیه شده توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور، جمع آوری و کارایی بیمارستانها با استفاده از نرم افزار DEAP2 محاسبه گردید. سپس با استفاده از آزمون t و نرم افزار SPSS تفاوت کارایی بیمارستانها بررسی شد.
متوسط کارایی فنی، مقیاس و مدیریتی بیمارستانهای مورد مطالعه در سالهای 85-89 به ترتیب 740/0، 862/0 و 837/0 محاسبه شد. متوسط کارایی فنی بیمارستانهای آموزشی 557/0 و بیمارستانهای غیر آموزشی 873/0 به دست آمد و اختلاف آنها تفاوت معناداری را نشان داد.
در بیمارستانهایی که دارای کارایی کمتر از یک میباشند، مقادیر مازاد نهاده و ستانده وجود دارد، لذا مدیران میبایست با توجه به ضرایب بیمارستانهای مرجع میزان نهاده های بیمارستان خود را کاهش دهند تا به سطح کارایی مطلوب دست یابند.