مطالعه ی ساختار بافتی نواحی گوناگون مری در گوسفند: بررسی اثر زمان پایدارسازی و شیوه های گوناگون رنگ آمیزی

به منظور بررسی اثر شیوه های گوناگون رنگ آمیزی بر ساختار بافتی مری گوسفند در زمان های متفاوت، 5 راس گوسفند ماده ی بالغ از نژاد لری بختیاری در کشتارگاه شهرکرد انتخاب گردید. دام های مورد نظر ذبح شده و طول کامل مری جدا گردید و از نواحی ابتدایی، میانی و انتهایی قطعاتی به اتدازه ی 5 میلی متر برش داده شد. نمونه ها به مدت 24، 48 و 168 ساعت در محلول ثبوت فرمالین بافر 10 درصد قرار گرفتند و مقاطع بافتی تهیه شده با هماتوکسیلین و ائوزین، ورهف الاستین و تری کروم کاسون رنگ آمیزی شده و ضخامت لایه ی اپیتلیوم، پارین زیرمخاط و ماهیچه ای اندازه گیری و ثبت گردید. نتایج نشان داد که ضخامت لایه ی اپیتلیوم در ناحیه ی میانی مری در تمام زمان های پایدار سازی و با هر 3 نوع رنگ آمیزی نسبت به دو ناحیه ی دیگر افزایش معنی دار یافته بود. ضخامت پارین زیرمخاط در هر سه نوع رنگ آمیزی با زمان افزایش معنی دار یافته بود. نوع رنگ آمیزی و زمان بر میانگین ضخامت لایه ی ماهیچه ای اثر معناداری نداشتند.