تجمع زیستی فلزات سنگین جیوه، کادمیوم، سرب و مس در دو کفه ای Crassostrea gigas در منطقه بندر امام خمینی (ره)

فلزات سنگین به دلیل پایداری زیاد با تجمع در بافت های آبزیان، قابل انتقال به سطوح مختلف غذایی و در نهایت انسان می باشند و به این ترتیب باعث بروز پیامد های خطرناک آلودگی به این فلزات می شوند. بندر امام خمینی بزرگ ترین بندر ایران واقع در شمال غرب خلیج فارس می باشد که تردد فراوان کشتی ها در این بندر و همچنین وجود صنایع مختلف به خصوص صنایع پتروشیمی در اطراف این بندر سبب تخلیه ناپاکی های فراوان آلی و معدنی از جمله فلزات سنگین به این منطقه می شود. در این مطالعه به منظور آگاهی از سطوح فلزات سنگین در بافت نرم دو کفه ای Crassostrea gigas، نمونه برداری از صدف های متصل به اسکله های بندر امام خمینی در اسفند ماه 1388 در 5 ایستگاه به صورتی که کل منطقه بندر امام خمینی پوشش داده شود به نام های اسکله پتروشیمی، داک سرسره، اسکله 15، اسکله 28 و اسکله 33 انجام و پس از انتقال به آزمایشگاه و عملیات آماده سازی و هضم شیمیایی توسط اسید نیتریک، میزان فلزات سنگین نمونه ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی (AAS) اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که میانگین سطوح جیوه، کادمیوم، سرب و مس در بافت نرم دو-کفه ای های جمع آوری شده از ایستگاه های مختلف به ترتیب 97/2±12/3، 62/3±56/7، 30/3±1/7 و 17/66±57/440 میکروگرم بر گرم وزن خشک می باشد. مقایسه آماری میزان فلزات جیوه، کادمیوم، سرب و مس در دو کفه ای های مربوط به ایستگاه های مختلف اختلافات معنی داری را نشان داد (05/0P<). مقایسه مقادیر این فلزات با استاندارد های بین المللی نشان داد که میزان هر چهار فلز سنگین در صدف های منطقه بندر امام بالاتر از حد استاندارد های بین المللی می باشد. با توجه به فعالیت های پتروشیمی بندر امام و سایر صنایع فعال در منطقه، پایش زیست محیطی مداوم فلزات سنگین در منطقه لازم به نظر می رسد.