اثر پرتو درمانی به گردن بر کیفیت صدای بیمار

هدف مطالعه بررسی آنالیز کیفیت صدای بیماران رادیوتراپی شده به گردن با توجه به پارامترهایی از جمله فرکانس پایه، شدت آشفتگی صوت (perturbation) و درصد واکداری(Percent voiced) به منظور بررسی اثر رادیوتراپی در کیفیت صوت بیماران است.
تعداد 34 بیمار که سرطان سر و گردن داشته و فقط با روش رادیوتراپی درمان می شدند به عنوان جمعیت مورد مطالعه انتخاب شدند. صوت از طریق ضبط صوت بیمار قبل و بعد از درمان و بیان واج صدادار /آ/ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با استفاده از واحد سنج حجم، طول دوره صحبت کردن آنها از صفر تا ده محاسبه شد. سه بار نمونه گیری شد تا بهترین نمونه انتخاب گردد. حداکثر 9 ثانیه از تولید مداوم صدای /آ/ از نظر آشفتگی، درصد تولید صوت و متوسط فرکانس تحت آنالیز قرار گرفت. 6 ماه بعد از خاتمه درمان رادیوتراپی ارزیابی مجدد انجام شد.
از 34 بیمار 15 مورد تومور سر و گردن از نوع لارنژیال و 19 نفر از نوع غیر لارنژیال داشتند که در هر دو گروه بطور مجزا پارامترهای صوتی آنالیز شد. بیماران مبتلا به تومورهای لارنژیال افزایش 12 درصدی در فرکانس پایه نسبت به قبل از رادیوتراپی و بهبود 14 درصدی در شدت آشفتگی صوت perturbation و 52 درصدی در در صد قدرت صوتpercent voice داشتند. تغییرات percent voiced از لحاظ آماری معنادار بودند بیماران مبتلا به تومورهای غیر لارنژیال سر و گردن میانگین بهبود 42 درصدی در فرکانس پایه نسبت به قبل از رادیوتراپی نشان دادند.
رادیوتراپی به میزان بالایی سبب بهبود کیفیت صوتی در بیمارانی می شود که در مراحل اولیه تومور حنجره قرار دارند.