اثربخشی درمان حل مسئله، مواجه سازی و ترکیبی بر سازگاری جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی ازجنگ

این مطالعه با هدف، مقایسه اثربخشی سه روش درمان شناختی- رفتاری شامل؛ حل مسئله، مواجه سازی و روش ترکیبی (متشکل از دو روش حل مسئله و مواجه سازی به صورت توام) بر سازگاری کلی و ابعاد مختلف آن بر جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه انجام شده است.
مواد و نمونه ها شامل100جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی از جنگ،که با استفاده از یک طرح تجربی با پیش آزمون و پس آزمون درسه گروه آزمایشی شامل: 1- حل مسئله 2- مواجه سازی 3- ترکیبی؛ و یک گروه شاهدبه طور تصادفی تقسیم شدند، و هریک از گروه ها 25 نفر عضضو داشت. ابزار اندازه گیری پرسشنامه سازگاری بل بود.
نتایج نشان داد، تفاوت هر سه روش درمانی در سازگاری کلی و در زیر مقیاس های سازگاری درخانه، سازگاری شغلی و سازگاری اجتماعی، از نظر آماری در سطح (p<0/01) معنا دار بود.
روش های درمانی شناختی– رفتاری شامل: حل مسئله، مواجه سازی و ترکیبی بر افزایش سازگاری جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه اثر بخش بود.