اثرات ضد باکتریایی عصاره های پوست انار ترش و شیرین (پونیکا گراناتوم) بومی ایران بر علیه باکتری های بیماریزا

مصرف بیش از حد و مداوم آنتی بیوتیک ها، امروزه سبب گسترش مقاومت میکروبی در عوامل بیماری زا شده است. بنابراین، می بایست به طور مستمر در پی کشف ترکیب های جدید ضد میکروبی سنتزی و طبیعی بود. گیاهان یک منبع ترکیبات طبیعی از این نقطه نظر می باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، آزمایش و مقایسه اثرات ضد باکتریایی عصاره های پوست انار ترش و انار شیرین بود. عصاره متانولی پوست انار ترش و انار شیرین و محلول آبی آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و کلرامفنیکل تهیه گردید. آزمایش آنتی بیوگرام با روش انتشار از دیسک و رقیق سازی متوالی بر روی ده باکتری بیماری زا جدا شده از دام انجام گرفت و مقادیر نسبی حداقل غلظت مهار کننده رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشنده باکتری (MBC) ترکیبات فوق تعیین شد. بیشترین قطر هاله مهار رشد باکتری توسط عصاره های گیاهی برای استافیلوکوکوس اورئوس حدود 25 میلی متر و کمترین قطر هاله مهار رشد برای پاستورلا مولتوسیدا حدود 9 میلی متر به دست آمد. کمترین MIC و MBC عصاره های گیاهی فوق برای استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 8/7 و 5/62 میلی گرم در میلی لیتر تعیین گردید. نتایج آنتی بیوگرام به روش رقت نشان دهنده آن است که قدرت باکتریسیدال عصاره پوست انار ترش در مقایسه با انار شیرین بیشتر می باشد و پوست انار شیرین بیشتر به صورت باکتریواستاتیک عمل می کند. از طرفی، نتایج بیانگر آن است که اثر ضد باکتریایی عصاره های فوق بر روی باکتری های گرم مثبت بیشتر از باکتری های گرم منفی بوده و اثر این عصاره ها به طور قابل توجهی کمتر از تتراسایکلین و کلرامفنیکل می باشد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که عصاره متانولی پوست انار دارای اثرات باکتریواستاتیک و باکتریسیدال نسبتا خوبی می باشد.