بررسی فراوانی عوامل خطرزای پنومونی زودرس وابسته به ونتیلاتور در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 1388 تا 1389

پنومونی وابسته به ونتیلاتور Ventilator Associated Pneumonia (VAP) شایع ترین عفونت بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه و دومین عفونت بیمارستانی شایع است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی عوامل خطرزای پنومونی زودرس وابسته به ونتیلاتور در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 1388تا 1389 می باشد.
در این پژوهش مقطعی، 100 بیمار بستری در سه بخش مراقبت های ویژه که بیش از 48 ساعت تحت تهویه مکانیکی بودند، وارد مطالعه شدند و جهت تعیین VAP تا 96 ساعت پیگیری شدند. VAP با استفاده از ابزار «امتیاز بالینی عفونت ریوی تعدیل شده» تعیین شد.
همه بیماران از تهویه تهاجمی استفاده کردند و علت اصلی استفاده از تهویه تهاجمی اختلالات تنفسی و کاهش سطح هوشیاری بود. میزان بروز VAP، 19 درصد بود. از این تعداد 4 نفر زن و 15 نفر مرد بودند. در میان سه دسته عوامل خطرزا (مربوط به بیمار، روندهای درمانی، کارکنان) در گروه عوامل خطرزای مربوط به بیمار، بین سن (036/0=P) و امتیاز کومای گلاسکو (001/0=P) و میزان بروز VAP ارتباط معنی داری وجود داشت. در گروه دوم، بین شخص لوله گذار (01/0=P) و قرارگیری سر بیمار در زاویه 30 درجه و بالاتر (02/0=P) و بروز VAP تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. در گروه سوم، بین مراقبت دهانی (02/0=P) و آموزش کارکنان در مورد کنترل عفونت (002/0=P) و VAP ارتباط معنی داری وجود داشت.
با توجه به نتایج مطالعه حاضر، آموزش مداوم کارکنان و انجام مراقبت های دهانی کامل و منظم در بیماران تحت تهویه مکانیکی توصیه می شود.