رابطه هوش هیجانی و شناختی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین هوش هیجانی و هوش شناختی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان (زن و مرد) پایه پنجم ابتدایی شهرستان علی آباد کتول در سال تحصیلی 88-1387 بودند که 75 نفر از آنها به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار مورد پژوهش شامل آزمون هوش هیجانی بار–ان برای ارزیابی هوش هیجانی، آزمون هوشی وکسلر برای اندازه گیری هوش شناختی و متوسط نمرات نیمسال دوم به منظور بررسی پیشرفت تحصیلی دانش آموزانی که معلم های آنها در دو آزمون هوش (وکسلر و بار–ان) شرکت کرده بودند، بود. نتایج نشان داد بین هوش هیجانی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد اما بین هوش شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. در تبیین این نتایج می توان به اهمیت هوش هیجانی در محیط کار و تفاوت گروه نمونه حاضر با پژوهش های قبل اشاره کرد.